JO SINKE
AARDAPPELTELER EN VADER

“In 2016 zijn Peter en Nico in het bedrijf gekomen en 2018 was mijn laatste jaar in de maatschap. We hebben dus relatief kort samen in de maatschap gezeten. Nu ben ik meer op de achtergrond actief. De samenwerking verloopt prima. Ik geef hen altijd mijn advies over hoe ik iets zou aanpakken, maar als ze vervolgens besluiten een andere weg in te slaan, vind ik dat helemaal goed. Zij zijn tenslotte de ondernemers. Ik deed het vroeger ook wel eens op een andere manier dan mijn vader mij adviseerde.”

“Ik zit niet meer in de maatschap, maar voel me nog heel betrokken bij het akkerbouwbedrijf van mijn zoons. Ik probeer hier vier dagen in de week te zijn, waarin ik allerlei taken oppak. In de wintermaanden ben ik vaak te vinden in de leeskamer. Je ziet me niet veel op de heftruck, daar zijn de jongens veel sneller
in.“

“Het leeswerk is met de komst van een optische sorteerder wel een stuk makkelijker geworden. De machine haalt er al heel veel uit. Ik lees de partij altijd na, maar daar heb ik het niet meer heel druk mee.”

“Ik heb het bedrijf bij Marknesse in 1982 van mijn vader overgenomen, maar ik zat al sinds 1970 met hem in de maatschap. In 1972 zijn we begonnen met het telen van pootaardappelen voor één van de voorlopers van Agrico. We hadden toen een gemengd bedrijf, je had in die tijd nog een graslandverplichting. In 1977 is het vee weggegaan en gingen we volledig over op akkerbouw. Daar was ik blij mee, ik voelde me ook echt akkerbouwer. We teelden toen aardappelen, uien, bieten en tarwe. Die gewassen telen we vandaag de dag nog steeds.”

“In mijn tijd was het niet altijd makkelijk in de pootaardappelteelt. Ik heb meerdere jaren met slechte prijzen gekend. De uien deden het toen juist weer goed, dat compenseerde elkaar wel wat. Gelukkig zijn de aardappelprijzen de laatste jaren een stuk hoger.”

“Ik maak me richting de toekomst wel zorgen over de overvloed aan regels. Onzinregels. Dat begon al in mijn tijd, maar het wordt de laatste jaren heel hard meer. Vroeger bestelde je gewoon kunstmest of gewasbeschermingsmiddelen, daar maalde niemand om. Nu moet je elke zak of pak verantwoorden.”

PETER EN NICO SINKE
AARDAPPELTELERS EN ZONEN

Peter: “De boerderij bij Luttelgeest hebben we er bij gekocht, omdat we op onze oorspronkelijke locatie bij Marknesse heel weinig ruimte voor kistenbewaring hadden. We groeiden enorm in het areaal aardappelen, dus gingen we op zoek naar een tweede boerderij met kistenbewaring. Dat werd de boerderij in  Luttelgeest.”

Nico: “Ons bouwplan bestaat uit meerdere gewassen, maar voor ons draait het eigenlijk om aardappelen, aardappelen en aardappelen. Alles staat hier ten dienste van de pootaardappelen.”

Peter: “Zo hebben we een tweede veldspuit gekocht, een zelfrijder die alleen in de aardappelen rijdt. De oude, kleinere gedragen spuit gebruiken we voor de andere gewassen. Dat is makkelijk, het scheelt ons een hoop schoonmaakwerk. In tijden met een kort interval tussen de Phytophthorabespuitingen is het voor ons handig om de grote spuit altijd beschikbaar te hebben voor de aardappelen.”

Nico: “De samenwerking met onze vader gaat prima. Er zijn genoeg mensen die het minder goed hebben getroffen met de overname van het ouderlijk bedrijf. Hij geeft ons regelmatig advies, maar kan het ook heel goed accepteren als wij anders besluiten.”

Peter: “En soms merken we achteraf dat we tóch beter naar onze vader hadden kunnen luisteren. Maar dat is dan zo, daar leren we ook weer van.”

Nico: “We werken sinds dit seizoen met een optische sorteerinstallatie. Dat scheelt ons een hoop werk en tijd. We merken ook dat het steeds moeilijker wordt om mensen te vinden die dit werk met ons willen doen. Daar hoeven we ons nu niet meer druk om te maken.”

Peter: “Een probleempartij hoeft dankzij deze investering geen probleem meer te zijn, omdat de optische sorteerder er al heel veel onrechtmatigheden uithaalt.”

Nico: “We doen bijna alles via Agrico. Ons areaal aardappelen bestaat voor circa 80% uit Fontane. Dit ras doet het goed op de gronden waar we zitten, het is een sterke aardappel. We kunnen bijvoorbeeld niet overal beregenen, en dan is het fijn als je een wat sterker ras hebt staan.”

Peter: “Plannen voor de toekomst blijven er altijd. Toen we de boerderij bij Luttelgeest kochten, hadden we ruimte over, nu is deze schuur eigenlijk te klein. Misschien dat er daarom op de langere termijn wel een opslag bij komt.”